رواية جديده بقلم فراولة

انت عرف اد اي انا بحبك صح نور بصلها بستغراب اه لي نغم اصل.......... نور اصل اي يا نغم في اي و كان لسه هيلف راسه يشوف اللي واره بس نغم مسكت راسه نغم و هي حطه اديها علي خدوده الاتنين و بصه في عنيه انت عارف قد اي انا بحبك و عمري ما ههأذيك كمان انت اللي علمتني اني لازم اسامح و لو الانسان عاش في كره و حقد على طول ده ممكن يحصله حاجه صح نور بصلها اوي صح نغم و ان العيله اهم من اي شي تاني و ان الام و الاب لا يمكن يتعوضهوا و حتي لو الام و الاب غلطه قي حق ابنهم او بنتهم الابن و البنت هم اللي لازم يسامحوا و هم اللي يبداء بكلام كمان صح فراوله نور شك اه بس نغم قطعته من غير بس انا عايزه ابداء حياتي معاك من جديد علي تسامح و حب ............. احم نور انا عرفت اوصل لي باباك و كلمته و كل اللي قولته يوم فرحنا و هو اول ما قلتله قالي انه هينزل مصر حقيقي جي بعد ثلاث ايام من اليوم اللي كلمته فيه و هو دلوقتي وراك ......... نور سمحه مش علشانه علشان ربنا متنساش ان ربنا وصي ببر الولدين متعملهمش بمعاملتهم عاملهم بما يرضي ربنا نغم نزل اديها من علي وش نور و مسكيت ايده انكشتوا نور خد نفس عميق و لف ظهر لقه باباه واقف و بيبصله بي حب مشي خطوه خطوه لحد ما وصله و مد ايده علشان يسلم بس ابوه بص لي ايده و رجع بص في عنيه و من غير توقعات اترمه في. نور بص لي نغم اللي سابت ايده و و بصتله بتشجعه انه يح. ضنه نور. هو كان مشتاق كده منه دلوقتي حسس انه بقه لي سند و ظهر كان في الاول حسس ان القاعه كلها هل نغم بس دلوقتي حس ان لي حد ابو نور وحشنتني نور بستفزاء وحشتك علشان كده مسالتش عليا السنين دي كلها ابو نور مكنتش عارف اوصلك نور علي فكره انا شوفتك من يجي خمس سنين و وقعد معاك و كلامتك و كل ده و انت معرفتنيش فكرني ابو نور غمض عنيه بندم اه افتكرتك حقك عليا سمحني و خلينا نرحع نعيش مع بعض و اخوتك معانا نور بعد عنه انا مسمحك علشان نغم بس مش علشان حد تاني و قرب من نغم ووحض ن. ها من كتفها و حكايه اننا نعيش مع بعض دي انسيها شب جي قرب منه و مدله ايده و هو مبتسم حسام عبدالله اخوك و ليا الشرف وجي اتعرف عليك بس شكلنا كده هنستناك بعد شهر العسل نور مش عارف يعمل اي بس نفسه يسلم عليه بص لي نغم علشان تشجعه لقه نغم بصاله و سرحانه نور هز نغم و مفيش استجابه نور ملقاش غير انه يمد ايده هو كمان نور و ابتسم اتشرفت بيك حسام مد ايده لي نغم يسلم بس نور سبقه و سلم نور المدام مش بتسلم علي رجاله حسام بص لي اخوه و عرف قد اي اخوه بيحب مراته من غيرته بس عينه لمح نغم اللي مش بتتحرك و عنيها علي نور قرب من نور و قاله في وادنه حسام هي ملها !! نور بص لي نغم و ضحك و رجع بس لي حسام هههههه مش عارف شكلها مصدومه بس من اي مش عارف هههههههههه نور قرب من ودان نغم لو عجباك اوي كده ممكن نسيب الفرح و نمشي نغم فقت من السرحان احم مفيش و بعدين وسع انا مسلمتش علي ماما و بابا بعد كتب الكتاب و سبته و هو بيضحك نور فاق علي ايد حسام و هو يبهز و بيديله القهوه نور خد القوه و وسع لي حسام يقعد جنبه حسام قعد و مش عرفه يقول اي لي نور او يوسيه ازاي نور في حته تاني و باصص علي نغم من الزجاج و ساكت حسام احم متخفش علي فكره ماما الله يرحمه لما كانت بټموت كانت بتقولي ان اللي بېموت بېموت جسم بس روحه بتفضل حولين اللي بتحبهم و في قلبهم نور بصه بمعني مين الاهبل ده هو انت كده مش بتوسيني خالص انت كده بتقلقني كتر حسام اتكسف و بصله بطفوله والله مكنش قصدي بس يعني كنت بحاول اخفف عليك نور حاسس اني بتكلم مع طفل مش شاب عنده ٢٣ سنه و بعدين اي اخفف عليك دي اسمها اخفف عنك حسام بصله بأستغراب وانت عرفت ازاي ان عندي ٢٣ نور طنش حسام لا انا بتكلم حقيقي عرفت ازاي نور