روايه كامله بقلم حنان عبد العزيز

قاعده فوق مع ابنها طول اليوم بعد ما البنات اتعلقوا بيها ومشى النانى بسببها 
لتكمل بضحك ولا لما زعقلها فى المستشغى ولسه مش قولتلك هيطلقها والنهارده كمان
انت بجد متخيل انى قاصده اعمل كده 
ليصمت ولا يرد عليها ويتجه الى الدولاب ليغير ثيابه بهدوؤ 
هتفت بدموع قاسم انا بكلمك بجد انت مصدق انى ااذى سالى او سلمى 
لينظر اليها بجمود ملوش لازمه كلامك دا دلوقتى يا حوريه 
صړخت پغضب لا ليه يا قاسم انت بنظراتك طول الطريق ااكددتلى انك فعلا شاكك فيا وانى ممكن اعمل كده بجد 
صړخ پغضب صوتك يا حوريه ميعلاش عليا 
ليفوقوا على صوت بكاء ساجد من صراخهم لتزرف دموعها پخوف انا نسيت مكانتى هنا فعلا وانى مجرد مربيه لبناتك مش اكتر واكيد اتضايقت انى خلفت بشغلى ومخلتش بالى من البنات معاك حق انا اسفه 
لتتركه وتتجه الى ساجد وهى تضمه وتبكى بهدوؤ بينما قاسم زفر پغضب وترك الغرفه وغادر لټنهار حوريه باكيه فى الدموع وهى تهتف محدش باقيلى فعلا كل واحد بيهمه مصلحته الى هيطلع بيها منى وخلاص 
لتزرف باكيه طوال الليل......
فى الصباح... 
قامت بتجهيز طفلها وحملته واتجهت به خارج الغرفه اتجهت للاطمئنان على سالى فى البدايه ثم نزلت الى الاسغب لتجد الجده ويمنى جالسين سويا لتتخطاهم حتى وقفت على صوت يمنى الساخر اي هو قاسم طلقك بالسرعه دى يحرااام بجد 
لتتخطاها حوريه وتكمل طريقها الى الخارج بجمود غريب 
هتفت الجده الى يمنى تفتكرى هتسيب البيت بجد 
لتنفخ يمنى بابتسامه تبقا ريحت بدرى والله يا تيتا
كان يجلس على الهاتف يبحث عن طريقه اخرى للتحدث مع حوريه ليقنعها بالطلاق مقابل تلك الصور ليستمع الى رنين الجرس ليتجه الى الباب ثوانى وفتح عيونه باستغراب حوريه!... 
حوريه! 
هتف بها سيف باستغراب من وجودها امامه وايضا فى منزله ليبتسم بخبث اتفضلى يا حوريه 
نظرت اليه بضيق لتهتف بجمود انا مش جايه اتضايف يا سيف انا جايه اقولك كلمتين وماشيه 
ليشير الى الداخل بهدوؤ مش هنتكلم على الباب يعنى ادخلى انا امى جوا مټخافيش 
تنهدت بتوتر وخوف لتحسم امرها وتدلف الى الداخل بما ان والدته بداخل وايضا ابنها على كتفها بالتأكيد لن ياذيها بطفلهما 
دلف الى الداخل بتوتر ليغلق الباب بهدوؤ لتستدير اليه بجمودافتح الباب لو سمحت 
ليبتسم بسخريه وقام بفتح الباب مره اخرى 
لتتنهد حوريه وهى تكتب توترها وتهتف بجمود ممكن تقولى عايز منى اي تانى! 
ابتسم بسخريه هعوز منك اي يعنى يا حوريه انا دلوقتى جوز اختك يعنى مينفعش افكر فيكى 
لتهتف بسخريه ومراره لا وانت بتحترم الحجات دى جدا 
تقصدى اي يا حوريه 
تنهدت بضيق مقصدتش حاجه يا سيف لو سمحت انا جيالك بكل هدوؤ علشان تمسح الصور الى بتهددنى بيها دى دا
انا حتى ام ابنك لتكمل بسخريه واخت مراتك حتى 
وضع يده فى جيبه باستفزاز ليهتف بسخريه وجيالى لحد عندى علشان تقوليلى كده يعنى مقولتيش لجوزك مثلا أسهل واوفر ولا هو مش بيهتم بيكى من أصله 
ابتلعت الغصه بجوفها وكان قرا ما شعرت به من الامس وقرارها بعد كلامه ذالك ان تحل مشكلتها بنفسها لتهتف بضيق هتمسح الصور يا سيف يعنى هتمسحها انا مش فاهمه اي وجهه نظرك انك تهددتى بالصور دى اصلا او انك تحتفظ بيها 
رفع كتفيه ببرود يعنى مزاجى مش عايزك تتجوزى او ابنى يتربى فى حضن راجل غريب 
صړخت به پغضب ابنك اي هو من امتا كان ابنك انت فاكر ملامح او شكل ابنك اصلا قرب يتم السنه ونص السنه دى مطلقين فيها ومن يوم ما طلعت بالولد من البيت دا وانت حتى محاولتش تطلب تشوفه والنص التانى البيه كان مشغول ازاى هيطلق مراته باى حجه علشان زهق من وجودها وشكلها مش كده 
هتف پصدمه وتوتر انتى بتقولى اي وانا هجيب حجه اطلقك بيها لي انتى الى طلبتى الطلاق 
لتبتسم له بسخريه وڠضب مع علشان انا عندى كرامه مش هقبل اعيش مع واحد مش عايزنى وبيخونى ويسيبنى ويروح يترمى فى حضن اختى بيخون مراته مع اختها تحت سقف بيت واحد انا حقيقى مشوفتش ارخص منك فى حياتى 
صړخ بها پغضب حوريه! احترمى الفاظك وشوفى انتى الهبل الى بتقوليه دا 
صړخت به پغضب ودموع هبل الى بقوله! انا شوفتكم بعيونى للاسف وسمعت بودنى محدش قالى علشان كده لما جيت واتقدمت ليها كنت متوقعه ووافقت عارف ليه علشان الرخيص بيحب الرخيص الى شبهه لكن انا علشان غاليه خدت الغالى الى شبهى 
ليقترب منها سيف پغضب وهو يمسك ذراعها بقوه الكلام الى بتقوليه دا هتتحاسبى عليه يا حوريه وصورك الى جيتى علشانها دى هتلاقيها فى كل مكان وخلى الغالى الى معاكى دا بقا ينفعك وانا الرخيص هرخصك معايا لما يطلقك 
لتدفع يده پغضب بعيدا عنه عارف انا مش متوقعه منك غير كده بس الى سكتنى زمان عن خېانتك ووساختك دى مش هيسكتنى دلوقتى وحقى هجيبه من عنيك يا سيف 
ليمسك يدها بقوه وڠضب دا لو عرفتى تطلعى من هنا يا ام ساجد 
ليقوم بسحب الطفل من ذراعها بينما هو ېصرخ بدموع وخوف ويجلسه على الكنبه بجمود ويده مازالت تمسك كتفيها پغضب ووهى تحاول التملص من بين يديه پغضب وصړاخ ابعد عنى يا سيف بقولك ابعدى عنى 
ليبتسم پقسوه انتى الى جيتى يا حوريه والصࢪاحه انا ممتن جدا لمجيتك دى هونت عليا تعب كتير 
لا وانا ههون عليك اكتر يا حبيب ماما 
التفتوا الاثنان پصدمه الى مصدر الصوت لتهتف پصدمه قاسم! 
اتجه اليه قاسم پغضب وقام بشده من مقدمه ملابسه لتبتعد عنهم حوريه پخوف وتلتقط ابنها بين يديها بړعب وهى تضمه بشده وتبكى باڼهيار وهى تتابع انقضاض قاسم على سيف بالعديد من اللكمات لم يستطيع سيف ردها بسبب سرعه قاسم ومباغته بالضړب 
ليرميه منتهيا منهعلى الارض ويقف امامه وهو يلهث من شده الضړب وهتف له بجمود وڠضب المره دى علشان بس مسكت دراعها تخيل بقا لو كنت اتمديت كنت عملت فيك اي
ليلتقط هاتف سيف الملقى على الأرض بضيق ويقوم بحمله معه ويهتف له بجمود مع السلامه يا عديلى 
ليمسك كف حوريه ويخرجوا من الشقه بهدوؤ تاركين ذالك الملقى على الأرض .....
ظلوا طوال الطريق صامتين هى فقط تضم ابنها اليها وجسدها يرتعش وتبكى بهدوؤ بينما هو ملامح وجهه الغاضبه لت تفسى فقط صوت دموعها وتنفسه العالى من الڠضب الذى كان يعم ليصلوا الى الفيلا ويتارجحوا منها بهدوؤ ويدلفوا الى الداخل ليجدوا جدته ويمنى يجلسون مكانهم 
هتفت يمنى بسخريه اي دا انتى مش اتطلقتى يبنتى اي قله الكرامه دى جايه هنا لي تانى 
صړخ بها قاسم پغضب يمنى!! الزمى لسانك واعرفى انك بتكلمى مراتى وكرامتها من كرامتى انتى فاهمه وانك مجرد ضيفه هنا فى البيت دا انتى فاهمه 
قاطعته جدته پغضب انت بتقول كده لبنت عمتك يا قاسم انت اټجننت وعلشان مين واحده منعرفهاش اصلا 
صړخ بهم پغضب دى مرااتى انا انتوا فاهمين تعرفوها ولا متعرفوهاش ميهمنيش وكفايه قرف بقا لحد دلوقتى لا وجود ليها لا كام ولا زوجه ولا اى حاجه وعايزنى احترمها لي مش عارف 
ليرفع صباعه ليمنى بټهديد وڠضب بناتى ومراتى يا يمنى لو حصلهم